Dzieci kontra zakochane pary - buziaki i przytulanie

W tytule bynajmniej nie chodzi o rywalizację jednych z drugimi. Chodzi o stosunek w Maroku do dzieci i do zakochanych par. Czym jest prawo do okazywania sobie miłości, wzajemnego przytulania się ludzi, którzy są sobie bliscy, których łączy ich głęboka więź, mają do siebie zaufanie i chcą się tym podzielić z innymi? To jest piękne i zdrowe, więc każdemu powinno się jednakowo należeć. Czyżby na pewno? Witamy w świecie marokańskich absurdów. Zaczniemy różowo, słodko, niewinnie a skończymy diabelsko nieprzyzwoicie, wyciagając największe tabu Marokańczyków.

Większość z nas bardzo kocha dzieci. W krajach arabskich, także w Maroku ich rola jest wyjątkowa a miłość do nich ogromna. Dziecko jest inwestycją w przyszłość dla rodziców na starość, dlatego każdy pragnie powiększyć rodzinę jak najszybciej.  Kiedy już je ma jest ono wielkim powodem do dumy. Kilkuletnie dziecko jest śliczne, wesołe, uśmiechnięte, urocze i niewinne. I własnie za te cechy obsypywane jest całą masą czułości, uścisków i pocałunków. Nie tylko przez rodziców, starsze rodzeństwo, dziadków, wujków, ciocie, znajomych a nawet przypadkowych ludzi ulegających urokowi tego dziecka.

O potędze marzeń spełnionych i niespełnionych

Kiedy miałam 17 lat zamarzyła mi się Hiszpania. 7 lat później to marzenie się spełniło, więc wymyśliłam sobie Maroko. Po dwóch latach je odwiedziłam. A następstwem tego było sporo sukcesów, nowych wrażeń ale i niestety masa porażek. Blog ten jest wynikiem moich doświadczeń, więc czas podzielić się czym są dla mnie marzenia. Czy warto je mieć i pielegnować? Jaki mamy wpływ na ich spełnienie a jaka jest rzeczywistość. Co robić kiedy się starasz, a one się... nie spełniają?

Wiem, że Ty napewno masz swoje marzenia. Pragniesz czegoś nowego i marzysz o tym. Słusznie, bo to naturalne. Największe marzenia mamy jako dzieci a potem staja się one coraz mniejsze i mniejsze. Mówi się dużo o tym, że kiedy dorastamy to zderzamy się z prawdziwym życiem, które jest niesprawiedliwe. Często weryfikuje ono nasze marzenia, przez co dopasowujemy je do realiów. Zmieniamy plany, ostatecznie zostajemy kimś innym niż chcieliśmy być w dzieciństwie. Wielu ludzi porzuca swoje marzenia, twierdząc, że nie będzie łatwo osiągnąć tego co się chce i lepiej skupić się na sprawach bieżących niż bujać w obłokach. W tym też coś jest i to też jest naturalne.

Za jakie grzechy, dobry Boże?

To dopiero pech! Mieć aż cztery córki i żadna z nich nie bierze sobie za męża takiego faceta o jakim marzyliśmy. Z przyjemnością obejrzałam tę niezwykle zabawną francuską komedię w reżyserii Philippe de Chauveron. Poleciła mi ją koleżanka będąca w związku mieszanym narodowościowo. Jakie są moje wrażenia? Śmiech po pachy gwarantowany! Widz się śmieje na skutek sytuacji i zachowań wynikających z uprzedzeń, kiedy kilka różnych kultur nieoczekowanie staje się częścią jednej rodziny. Nieźle, co?

Raczej nie byłam wielką fanką francuskiego kina (poza komediami z Louis de Funes)  i nie zawsze rozumiałam francuski humor. Być może dlatego, że większość tych filmów oglądanych przez męża była tylko po francusku. Tymczasem reżyser Za jakie grzechy, dobry Boże? Musiał zadbać o to by film dotarł do szerszej niszy nadając mu m.in znany wszystkim klimat kina familijnego czy komedii romantycznej. 17 mlm roześmianych widzów w zobowiązuje do tego, aby wyszedł w którymś ze zrozymiałych dla mnie języków.

Kropla olejku różanego

Olejki te są jedne z najdroższych i najbardziej cenionych. Nic dziwnego, gdyż mają niezwykle aromatyczne i skuteczne działanie dla zdrowia i urody. Olejek różany pochodzący z ekologicznych upraw róż jest obok olejku arganowego jednym z najczęściej przywożonych kosmetyków z Maroka. To także afrodyzjak oddziałujący na emocje. Już w wyobraźni czujemy jego piękny zapach.

Chcąc kupić sobie olejek różany warto wiedzieć jakie są jego rodzaje, by potem nie być zaskoczonym. Może pochodzić on z kwiatów rosnących w różnych stronach świata, różnić się sposobem wytwarzania przez co składem chemicznym, właściwościami i zastosowaniem.

Wielkanocne procesje Semana Santa w Granadzie + wywiad w radio

Po raz kolejny goszczę na blogu Hiszpanię, zamiast docelowego Maroka. To ze względu na obecną porę. Maroko to kraj muzułmański, więc Świąt Wielkanocnych tam nie ma. A ponieważ przebywam na południu Hiszpanii od 10 lat, to co roku zaliczam spektakl Wielkiego Tygodnia - Semana Santa. Życząc Wesołych Świąt przedstawiam Wam jak się to wszystko odbywa w Granadzie.

Wielkanoc w Hiszpanii trwa cały tydzień. Zaczyna się od Niedzieli Palmowej (Domingo de Ramos), potem kolejne dni tygodnia zwane są świętymi: Lunes Santo, Martes Santo, Miercoles Santo, Jueves Santo, Viernes Santo, Sabado Santo i niedziela Domingo de Resurección. W pierwsze trzy dni czyli pn., wt., śr. normalnie się pracuje. Od czwartku wszystkie urzędy i szkoły są zamknięte. Większość firm i centrów handlowych w czw. i pt. pracuje tylko rano do sjesty, ale to ustalają indywidualnie - jak chcą mogą pracować dłużej. Oczywiście w sobotę i w niedzielę otwarte są sklepy i restauracje w centrum miasta obsługujące turystów.